Դրսում գարուն է…

Գարուն այնքան գեղեցիկ է այս օրերի։ Իսկ մենք ստիպված ենք տանը փակված մնալ և միայն պատուհանից հերևել բնության զարթունքին։ այս ամենին էլ չդիմանալով, մենք որոշեցինք հանգստըան օրերը անցկացնել  Մրմավիրի մարզ Արևիկ գյուղում, ուր գտնվում են տատս և պապաս։

Մենք գնում ենինք գյուղատնտեսական աշխատանքներ կատարելու և այդ էր պատճաը, որ ոստիկանները մանրակրկիտ ստուգուներից հետո թույլատրեցին անցնել դեպի մարզ, նույնիսկ ստուգեցին հողամաիսի վկայականը։ Ինչևէ, գյուղում շատ ուրախ էր,ես նույնիսկ այցելեցի մեր Ֆերման և տեսա մեր նորածին հորթուկներին։ Ապա գնացինք հողամաս ցանելու բազում, որ ամռանը մեր կովերը ուտեն մեր ձեռքերով մշակված բազուկը և ունենան առատ կաթ։ Տեսա իմ շանը ,որը հսկում է ֆերման և իմ փիսիկներին։

Հետո հիացա խաղողի վազերով և դեռ նոր աչքերը բացած և բողբոջացած խաղողներով։Հիանալի էր մեր խաղկած այգին. բալենինիները, խնձորենիները և սալորենիները։ Զգացի բնության շունչը, աշխատեցի, բայց  ոչ թե հեգնեցի, այլ մեծ բավականություն ստացա։ Ամենալավ տպավորություննեով վերադարձա քաղաք և կրկին փակվեցի մեր բնակարանում։ Բնության հետ շփումը ինձ ուժ է տալիս։

Добавить комментарий

Заполните поля или щелкните по значку, чтобы оставить свой комментарий:

Логотип WordPress.com

Для комментария используется ваша учётная запись WordPress.com. Выход /  Изменить )

Фотография Twitter

Для комментария используется ваша учётная запись Twitter. Выход /  Изменить )

Фотография Facebook

Для комментария используется ваша учётная запись Facebook. Выход /  Изменить )

Connecting to %s