Գարուն այնքան գեղեցիկ է այս օրերի։ Իսկ մենք ստիպված ենք տանը փակված մնալ և միայն պատուհանից հերևել բնության զարթունքին։ այս ամենին էլ չդիմանալով, մենք որոշեցինք հանգստըան օրերը անցկացնել Մրմավիրի մարզ Արևիկ գյուղում, ուր գտնվում են տատս և պապաս։
Մենք գնում ենինք գյուղատնտեսական աշխատանքներ կատարելու և այդ էր պատճաը, որ ոստիկանները մանրակրկիտ ստուգուներից հետո թույլատրեցին անցնել դեպի մարզ, նույնիսկ ստուգեցին հողամաիսի վկայականը։ Ինչևէ, գյուղում շատ ուրախ էր,ես նույնիսկ այցելեցի մեր Ֆերման և տեսա մեր նորածին հորթուկներին։ Ապա գնացինք հողամաս ցանելու բազում, որ ամռանը մեր կովերը ուտեն մեր ձեռքերով մշակված բազուկը և ունենան առատ կաթ։ Տեսա իմ շանը ,որը հսկում է ֆերման և իմ փիսիկներին։
Հետո հիացա խաղողի վազերով և դեռ նոր աչքերը բացած և բողբոջացած խաղողներով։Հիանալի էր մեր խաղկած այգին. բալենինիները, խնձորենիները և սալորենիները։ Զգացի բնության շունչը, աշխատեցի, բայց ոչ թե հեգնեցի, այլ մեծ բավականություն ստացա։ Ամենալավ տպավորություննեով վերադարձա քաղաք և կրկին փակվեցի մեր բնակարանում։ Բնության հետ շփումը ինձ ուժ է տալիս։